top of page

Kiralama mı Satın Alma mı? El Terminali TCO Kılavuzu

Neden TCO Bakışı Şart?


El terminali yatırımlarında çoğu karar “etiket fiyatına” bakarak veriliyor; oysa sahada faturayı kabartan şey, toplam sahip olma maliyeti (TCO): cihaz + aksesuar + yazılım/MDM lisansları + kurulum/eğitim + bakım/onarım + pil değişimleri + duruş ve yeniden işleme (rework) maliyeti. Kısacası, satın alma bedeli sadece başlangıç. Operasyonun hızını ve kârlılığını belirleyen asıl kalemler, okutmanın ilk seferde başarı oranı, uptime ve servis/telemetri tarafında gizli.


honeywell el terminali

TCO perspektifiyle baktığında “kiralama mı, satın alma mı?” sorusunun cevabı kullanım profiline göre değişir. Mevsimsellik yaşıyorsan (sayım, kampanya, yüksek sezon), filoyu kısa vadede büyütüp sonra küçültebilmek kiralamayı öne çıkarır; çünkü CapEx’i OpEx’e çevirir, swap-stock ve SLA ile duruş riskini tedarikçiye transfer edersin. Sürekli, stabil kullanımda ve cihazı uzun süre elde tutmayı planlıyorsan; doğru bakım planı, MDM’le standardizasyon ve pil yönetimiyle satın alma daha rasyonel olabilir.


Pratik düşün: “Ucuza” alınan ama sık arıza veren cihaz, her duruşta toplama hattını yavaşlatır; bir vardiyada kaybedilen 30–45 dakika, yıl sonunda cihaz fiyatından daha fazlasını götürebilir. Tersi de geçerli: Uygun kiralama paketiyle gelen yedek cihaz, 7/24 servis, önceden profil edilmiş kurulum ve uzaktan yönetim (MDM) ilk günden üretkenliği garanti eder. Macro tarafında biz her iki modele de hazırız: kısa/orta dönem kiralama, yenilenmiş (2. el) cihaz seçenekleri, MDM kurulum & politika yayılımı ve servis SLA’ları ile TCO’yu ölçülebilir kılıyoruz.


Bu kılavuzda önce maliyet kalemlerini netleştireceğiz, ardından tipik kullanım senaryolarında kiralama ve satın alma seçeneklerinin nerede üstün geldiğini örneklerle kıyaslayacağız.


İçindekiler:




Maliyet Bileşenleri: CapEx vs. OpEx


TCO’yu doğru okumak için önce maliyeti yatırım (CapEx) ve işletim (OpEx) olarak ayırmak şart. CapEx; cihaza sahip olduğun, amortismana giren kalemlerdir. OpEx ise filonun her gün çalışmasını sağlayan, düzenli giderlerdir. Karar “kiralama mı satın alma mı?”yı belirleyen de bu dağılımdır.


CapEx (Satın Alırsan): El terminalinin kendisi, şarj istasyonları/çoklu cradle, yedek bataryalar (hot-swap varsa fazladan), kılıf/askı/koruma, forklift/araç montaj ekipmanları, uzatılmış garanti ve—gerekiyorsa—uzun menzil imager gibi donanım opsiyonları. Bunlar bir kere alınır ama eskime ve arıza riski sende kalır; 3–5 yıl kullanımda pil yenileme ve bakım parçaları (platen, konektör vs.) da CapEx’e yakın davranır.


OpEx (Kiralarsan veya Sahip Olsan da Süren Giderler):


  • MDM/kurumsal yazılım lisansı (kiosk, beyaz liste, uzaktan dağıtım, telemetri)

  • Servis & SLA (7/24 destek, swap-stock / yedek cihaz, yerinde/uzaktan müdahale)

  • Eğitim & onboarding (rol bazlı kısa eğitimler, güncelleme sonrası mikro eğitim)

  • Bağlantı (özel APN, per-app VPN, SIM/hat), güç (ek priz/UPS, araç besleme)

  • Operasyonel kayıplar: Duruş, rework, yanlış sevkiyat/iade, fazla mesai—bunlar TCO’da en sinsi kalemlerdir.


Kiralama → OpEx ağırlıklı model: Cihaz bedeli taksite yayılır; yedek cihaz, pil dönüşümü ve servis genelde paketin içindedir. Eskime riski ve yükseltme (refresh) yükü tedarikçiye geçer. Mevsimsellik yaşıyorsan (sayım, kampanya, proje), filoyu hızlı büyütüp küçültme serbestliği en büyük kazançtır. Nakit akışı düz ve öngörülebilir olur.


Satın alma → CapEx ağırlıklı model: İlk maliyet yüksek ama uzun vadede cihazı “son damlasına kadar” kullanırsın. Bunun karşılığı; bakım, pil sağlığı ve yedek cihaz stratejisini sen tasarlarsın. Stabil, tam yıl kullanımda ve cihazları 4–5 yıl tutmayı planlıyorsan, iyi bir MDM + servis kontratı ile satın alma daha düşük TCO verebilir.


Gizli kalemleri unutma: İlk-seferde okuma oranındaki %1’lik düşüş bile toplama çevrim süresini büyütür; bir cihazın günde 15–20 dk duruşu, yıl sonunda cihaz etiket fiyatını aşan kayıplara dönüşebilir. O yüzden TCO hesabında yalnız “donanım + lisans” değil, uptime, rework, iade ve eğitim etkisini de yazmak gerekir.


Kullanım Profili ve Yaşam Döngüsü


El terminali için doğru karar, cihazın nasıl, nerede ve ne kadar yoğun kullanılacağına bağlıdır. Mevsimsellik, vardiya sayısı, çevresel zorluk ve pil döngüsü; TCO’yu belirleyen ana değişkenlerdir. Örneğin tek vardiya ve iç ortamda çalışan bir ekipte cihaz ömrü 4–5 yıla rahat uzarken, çok vardiyalı, soğuk depo veya tozlu hatlarda bu süre aşınma, pil yorgunluğu ve arıza frekansı nedeniyle kısalabilir. Bu nedenle satın alma/kiralama kararı öncesi, en az bir ay boyunca gerçek kullanım verisini (günlük tarama adedi, ekran açık kalma süresi, senkron sıklığı, düşme/çarpma raporları) toplayıp baz kabul etmek gerekir.


Mevsimsellik yüksekse (sayım, kampanya, dönemsel artış), kiralama ile filoyu pik dönemde %20–40 ölçeklemek hem CapEx yükünü azaltır hem de “yedek cihaz bulundurma” zorunluluğunu tedarikçiye devreder. Vardiya sayısı arttıkça “spare ratio” ihtiyacı da artar: stabil tek vardiyada %10–15 yedek yeterliyken, iki/üç vardiya ve zorlu çevrede %15–25 daha gerçekçidir. Pil yaşam döngüsü kritik bir değişkendir: yoğun sahada Li-ion pilde pratik planlama 18–24 ayda değişim yönündedir; hot-swap destekli modellerde vardiya sonu düşüşleri operasyonu etkilemeden yönetilir. Soğuk depolarda kondenz ve düşük sıcaklık, ekran ve batarya performansını düşürür; buna uygun ısıtmalı cradle/kapak ve eldiven modlu tarama tercih edilmelidir.


Yaşam döngüsü (refresh) için üç tetikleyici sinyal vardır: (1) üretici OS/ROM desteğinin bitmesi (MDM ve güvenlik güncellemeleri aksar), (2) tarama motoru/anten teknolojisinin geride kalması (uzun menzil, 2D hız, DPM okuma ihtiyacı), (3) radyo standardı geçişleri (Wi-Fi 6/6E, 5G). Bu eşiklere yaklaşıldığında satın alma tarafında yenileme bütçesi, kiralama tarafında sözleşme yenileme/yükseltme opsiyonu devreye alınmalıdır. Hedef KPI’lar net olmalıdır: uptime ≥ %99,5, ilk seferde okuma ≥ %99, dock-to-stock ve toplama çevrim süresi baz değerleri korunmalıdır. Bu çerçeve, bir sonraki bölümde satın alma ve kiralama senaryolarını karşılaştırırken temel referans olacaktır.


Satın Alma Senaryosu: Avantajlar ve Riskler


Satın alma modeli, filonun istikrarlı ve tam yıl kullanıldığı, süreçlerin uzun süre değişmeyeceği ortamlarda güçlü bir seçenektir. Cihazın mülkiyetine sahip olmak; donanım konfigürasyonunu, aksesuar ekosistemini ve uygulama setini tam kontrolle yönetmeyi sağlar. Amortisman sayesinde muhasebesel olarak giderleştirme planı nettir; doğru bakım ve pil yönetimiyle cihaz ömrü 4–5 yıla uzatılabildiğinde birim başı yıllık maliyet rekabetçi seviyeye iner. Ayrıca tek üretici/tek model standardı yakalandığında eğitim, yedek parça ve MDM politika yönetimi ölçek ekonomisi yaratır.


Bununla birlikte satın alma; CapEx yoğun olduğu için ilk yılda nakit çıkışı yüksektir ve teknolojik eskime riski işletmenin üzerinde kalır. İşletim sırasında arıza, pil yıpranması, konektör/platen gibi sarf niteliğindeki parçaların değişimi; yedek cihaz havuzu (spare ratio) ve planlı duruş yönetimi gerektirir. Üretici ROM/OS desteği sona erdiğinde güvenlik yamaları ve MDM uyumu zorlaşabilir; uzun menzil tarama, Wi-Fi 6/6E veya yeni RFID ihtiyaçları doğduğunda yenileme bütçesi ayırmak gerekir. Mevsimsellik yaşayan işletmelerde, satın alınan filonun düşük sezonda atıl kapasite yaratması da ayrı bir görünmeyen maliyettir.


Satın almalarda TCO’yu aşağı çeken en iyi uygulamalar şunlardır: standart model seçimi (aynı tarama motoru ve aksesuar ailesi), uzatılmış garanti/servis sözleşmesi, MDM ile politika ve sürüm standardizasyonu, pil sağlığı telemetrisi ve dönüşüm planı, en az %10–15 yedek cihaz havuzu ve “önce pilot sonra kademeli yayılım” yaklaşımı. Bu disiplin, arıza kaynaklı duruşları düşürür ve birim cihazdan alınan verimi üst seviyede tutar; böylece satın alma modeli, stabil kullanımda en düşük TCO adayına dönüşebilir.


Kiralama Senaryosu: Esneklik, SLA ve Swap-Stock


Kiralama modeli, el terminali maliyetlerini işletim gideri (OpEx) hâline getirir ve çoğunlukla donanımın yanı sıra servis, yedek cihaz (swap-stock), pil dönüşümü, MDM ve lojistik bileşenlerini bir paket olarak sunar. Bu sayede bütçe öngörülebilir olur; cihaz eskimesi, arıza yönetimi ve sürüm yenileme (refresh) riski büyük ölçüde hizmet sağlayıcıya transfer edilir.


Operasyonel açıdan en büyük avantaj ölçeklenebilirliktir. Sayım dönemleri, kampanya pikleri veya proje bazlı geçici ihtiyaçlar için filo kısa sürede büyütülüp küçültülebilir; kurulumlar zero-touch/OEMConfig ile standart profiller üzerinden yapılır. SLA destekli swap-stock (örn. “arızalı cihaz → ertesi gün/24 saat içinde bire bir değişim”) gerçek uptime artışı sağlar; sahada duruş süresi ve yeniden işleme (rework) düşer. Düzenli refresh ile cihazların donanım ve Android sürüm uyumu güncel kalır; güvenlik yamaları ve performans istikrarı korunur.


Finansal bakışta kiralama, nakit akışını yayar ve yüksek CapEx baskısını ortadan kaldırır. Özellikle mevsimselliği yüksek yapılarda veya çok lokasyonlu saha ekiplerinde, “kullanılan kadar öde” mantığı atıl kapasite maliyetini engeller. Örnek bir senaryoda, yılda 3 ay %25 talep artışı yaşayan bir işletme, bu 3 aylık dilimde ek cihazları kiralayarak yıllık TCO’da belirgin avantaj elde eder; yılın geri kalanında gereksiz cihaz stoklamaz.


Dikkat edilmesi gereken noktalar: Sürekli ve tam yıl kullanımda, sözleşme koşullarına bağlı olarak kiralama uzun vadede satın almadan pahalı olabilir. Ayrıca asgari sözleşme süresi, hasar/kozmetik bedeller, kapsam dışı arıza ve fazla kullanım koşulları net yazılmalıdır. Cihaz iade sürecinde veri silme/sertifikasyon, aksesuar tamlığı ve lojistik prosedürleri de önceden tanımlanmalıdır. Eğitim ve iş akışı standardizasyonu için kiralık havuzun model çeşitliliği kontrol altında tutulmalı; farklı donanım kombinasyonlarının kullanıcı eğitimine etkisi göz önünde bulundurulmalıdır.


Örnek kiralama paketi kapsamı:


  • SLA: Yanıt süresi, onarım/değişim TAT, hedef uptime ≥ %99,5

  • Swap-stock: Operasyonel yedek cihaz havuzu ve pil dönüşüm planı

  • MDM: Kiosk, beyaz liste, uzaktan dağıtım; telemetri ve raporlama

  • Kurulum/Devreye Alma: Zero-touch, profil yönetimi, kısa eğitim setleri

  • Bakım/Hasar Kapsamı: Kaza hasarı ve periyodik bakım sınırları

  • Lojistik: Çapraz kargo, iade/dezenfeksiyon, veri silme sertifikası


Sonuç olarak kiralama; esneklik, hız ve düşük risk öncelikli işletmelerde güçlü bir seçenektir. Mevsimsellik yoksa ve cihazlar 4–5 yıl tam kapasite kullanılacaksa, iyi tanımlı servis sözleşmesi ve MDM disiplininin eşlik ettiği satın alma da TCO açısından rekabetçi kalabilir. Bir sonraki adımda, bu iki modeli etkileyen gizli maliyetleri ele almak gerekir.


Gizli Maliyetler: Duruş, Rework, Okutma Hataları ve Pil Eskimesi


TCO’yu yukarı çeken en büyük etkenler genellikle “satın alma kaleminde” görünmez. Operasyon içinde birikerek etkisini gösterirler ve yıl sonunda cihaz bedelini aşan kayıplara dönüşebilirler. İlk sırada duruşlar gelir: bağlantı kopmaları, tarama servisinin takılması, yazıcı/etiket sorunları, uygulama hataları veya fiziksel hasarlar küçük gecikmeler yaratır; bu gecikmeler toplama ve sevkiyat çevrim süresini uzatır. Duruşların düzenli ölçülmesi (cihaz başına günlük kesinti, ortalama müdahale süresi) ve yedek cihaz/uzaktan destek ile hızlı telafisi, TCO’yu doğrudan düşürür.


İkinci başlık rework ve çift elleçlemedir. Okunamayan etiket, yanlış lokasyon, eksik tarama gibi nedenlerle siparişin yeniden hazırlanması; hem iş gücü hem de hat sonu kapasitesini tüketir. Depo içi hatalı akışlar iade oranlarını da artırır; iade edilen ürünün kontrol, yeniden etiketleme ve stok güncellemesi ayrı bir maliyet katmanı oluşturur. Rework oranı küçük görünse bile (örneğin binde seviyeleri), yüksek hacimli operasyonlarda toplam iş yükünü ciddi biçimde şişirir.


Üçüncü alan okutma hatalarıdır. Düşük kontrastlı baskılar, uygunsuz etiket–ribbon kombinasyonları veya yanlış barkod tasarımı (quiet zone, modül genişliği) tarayıcı performansını düşürür; kullanıcı daha sık tekrar dener, yanlış ürünü alır veya istisna kuyruğu büyür. Bu nedenle medya seçimi ve yazıcı profilleri (ısı/hız/basınç) yalnız sarf maliyeti değil, operasyonel verim meselesidir. Doğru medya–ribbon ve doğrulanmış barkod tasarımları, ilk seferde okumayı kalıcı olarak artırır.


Son olarak pil eskimesi görünmeyen ama kritik bir faktördür. Kapasitesi düşen piller vardiya sonuna ulaşamaz; cihazlar beklenmedik anlarda kapanır, oturumlar yarım kalır ve veri kayıpları doğabilir. Pil sağlığı telemetrisi, planlı pil dönüşümü ve hot-swap/yedek pil politikaları ile bu risk yönetilebilir. Pilin planlı değişim aralığının TCO modeline dahil edilmesi (pil maliyeti + değişim işçiliği + olası duruş) gerçekçi bütçeleme sağlar.


Ölçmek için önerilen göstergeler:


  • Uptime (%), Ortalama Onarım Süresi (MTTR), Ortalama Arızalar Arası Süre (MTBF)

  • İlk seferde okuma oranı (%), sipariş/hat başına rework adedi

  • Toplama ve dock-to-stock çevrim süreleri

  • Cihaz başına günlük kesinti dakikası, pil gün sonu şarj yüzdesi/sağlık durumu


Bu göstergeler düzenli raporlandığında, hangi senaryoda “kiralama”, hangi senaryoda “satın alma”nın TCO açısından daha avantajlı olduğu sayısal olarak netleşir.


Sonuç / Özet


El terminali yatırımında doğru karar, satın alma bedeline değil toplam sahip olma maliyetine (TCO) bakarak verilir. TCO; cihaz ve aksesuarların yanı sıra MDM/yazılım, servis & SLA, pil değişimleri, ağ maliyetleri ve en önemlisi duruş–rework–okuma hatası gibi operasyonel kayıpları içerir.


Satın alma; filo istikrarlı, tam yıl çalışıyorsa, tek model standardizasyonu ve güçlü servis sözleşmesiyle 4–5 yıl kullanım hedefleniyorsa avantaj sağlar. Kiralama; mevsimsellik (sayım/pik dönem), çok lokasyon, hızlı ölçeklenme ve swap-stock/SLA ile uptime güvencesi isteyen yapılarda öne çıkar; CapEx’i OpEx’e çevirir, eskime ve yenileme riskini tedarikçiye devreder.


Karar verirken şu göstergeleri sayısallaştırın:


  • Uptime (≥ %99,5 hedef), ilk seferde okuma (≥ %99), duruş dakikası/gün

  • Rework oranı, dock-to-stock/toplama çevrim süreleri

  • Pil planı (değişim periyodu, hot-swap) ve yedek cihaz oranı

  • Mevsimsellik (pik aylarda ek cihaz ihtiyacı)


Basit modelde, 3–5 yıllık ufukta Satın Alma TCO ve Kiralama TCO’yu aynı tabanda (cihaz/sipariş/1000 tarama başına maliyet) karşılaştırın. Çoğu senaryoda farkı belirleyen kalem, duruş ve rework maliyetidir: Kiralamada SLA + swap-stock bu kalemi düşürür; satın almada yedek cihaz havuzu + MDM standardizasyonu aynı etkiyi yaratır.


Öneri: Kısa bir pilot ile gerçek veriyi toplayın, sonra kademeli yayılım yapın; her iki model için de rollback, eğitim ve telemetri (log/KPI) akışını planlayın.

Macro; kısa/orta dönem kiralama, yenilenmiş cihaz, MDM kurulum & politika yönetimi ve 7/24 servis SLA paketleriyle her iki yaklaşımda da TCO’yu ölçülebilir ve öngörülebilir hale getirir.



bottom of page